Aynaya baktığında, gördüğünün kendisi olduğunu bilen tek canlı insandır...
Her şeyi bilir, her şeyi öğrenir, bir kendini bilmez tanımaz insanoğlu..
Herkesi , her olguyu sorgular da, bir kendini sorgulamaz insan denilen canlı.
Rahmetli anneannem çok dini bütün bir kadındı, öyle şimdi bazıları gibi göstermelik değil,
gerçek bir müslümandı...Şöyle söylerdi " Allah insanın kalbini günde üç kere yoklarmış, eğer birinde bile kötülük geçiyorsa kalbinden, hiçbir dileğini yerine getirmezmiş."
Böyle büyüdük biz, içimizden geçenlere bile hükmettik, kötüyse kendi kendimize kahredip gönül dolusu af diledik yaradandan....Şimdilerde olduğu gibi yalnız sağlık, sıhhat, huzur dileklerimiz yoktu elbette.
O yıllarda neler dilemedik ki, ve her birinin, kalbimizin temizliğinden emin, gerçekleşeceği zamanı bekledik..
Hayır hayır tabii ki öyle değilim artık...
Sokak köpeklerini zehirlettikten sonra, oh oh rahatladık valla diyen, komşunun tavuğu kendi bahçesine girdi diye tavuğun sahibine ağız dolusu beddualar eden yaşlı kadına iyilik besleyemiyorum içimde, kötü düşünüyorum elbette..
Doğrusunu bildiğimi bildiği halde, gözümün içine baka baka yalan söyleyenler için, kötülük yeşeriyor içimde,buna engel olamıyorum ben de...
Üç kuruş fazla kazanacağım diye insanlığından vazgeçmiş bir esnafın dükkanından çıkarken "Hayırlı işler."
diyemiyorum. Bir bilseniz neler geçiyor içimden neler...
Söz verip tutmayan, beş dakikaya oradayım dedikten sonra beş saat bekleten, aynı sofrada yiyip içtiğin,
dertleştiğin, birlikte gülüp ağladığın birinin menfaatleri söz konusu olduğunda canavara dönüşen,
köprüyü geçtikten sonra "Nasılsa bir daha geçmem buradan" diyerek köprüleri yakan yıkan insanlarla karşılaştığımda üzülerek söylüyorum, çoook kötü şeyler düşünüyorum...
Dilerim günde üç kez kalbim yoklanmıyordur artık...Yoksa ben bile pek iyilikle karşılaşmıyorum içimde....
Aynaya baktığımda gördüğüm yine benim de....
İçim eskisi gibi tertemiz değil, birşeyler çok değişti içeride...
#Serapsekmen