Bir zamanlar, “İsmail Güngör’ün oğlu Veyis” denilirken, şimdilerde “Veyis Güngör’ün babası İsmail Güngör” denilmesinin yarattığı üzüntü.
İlk cenaze namazı Amsterdam’da kılındı, ikinci gün Konya Akören’de toprağa verildi.
Binlerce taziye mesajı arasında, Ankara’san ve Jakarta Büyükelçimiz’den mesajlar var.
İlhan KARAÇAY yazdı:
Amsterdam’daki Türk toplumunun yakından tanıdığı, uzun yıllar çalışkanlığı, dürüstlüğü ve insan sevgisiyle anılan İsmail Güngör’ün vefatı büyük üzüntü yarattı. Bir dönemin “İsmail Güngör’ün oğlu Veyis” diye bildiği isim, bugün acı bir gerçeğin içinde “Veyis Güngör’ün babası İsmail Güngör” olarak anılıyor. Hayatın insanı sarsan bu değişimi, onu tanıyanların kalbinde daha da ağır bir hüzne dönüştü.
Merhum İsmail Güngör, yalnızca ailesinin büyüğü değildi. Uzun yıllar Hollanda’daki Türklerin sosyal hayatında, cami çevrelerinde ve hemşehri dostluklarında tanınan, sevilen, sayılan bir isimdi. Cami derneklerinde görevler üstlenmiş, cemaatin içinde yer almış, çevresinde her zaman
“iş bitiren”, “elinden geleni esirgemeyen” bir kişi olarak hatırlanmıştı. Onu tanıyanların anlattığı ortak cümle şuydu: “İsmail abi söylenmez, yapılır derdi ve gerçekten yapardı.”
Bir zamanlar yerinde duramayacak kadar faal olan İsmal Güngör, birinci nesil Türkler arasında ödül alanlar arasında da bulunuyor. Üstteki fotoğrafta şahsım ve Oğul Veyis ile birlikte görülen İsmail Güngör, unutulmazlar arasında yer alacak.
Ailesinin yanı sıra kendisini yakından tanıyan dostları için de çok özel bir yeri vardı.
Kendisini tanıyanların ifadesiyle, güçlü bir cumhuriyet sevgisi taşıyan, Atatürkçü duruşuyla bilinen, memleket meselelerine duyarlı bir insandı.
Yakın çevresinde bulunan ve merhumun Cumhuriyet üzerine okuduğu duygu yüklü şiirin yer aldığı bir video kaydını sizlere sunacağım.
O görüntülerdeki sesin ve o sözlerin, onu tanıyanların gözlerini yaşartmaması neredeyse mümkün değil.
İsmail Güngör’ün ilk cenaze namazı Amsterdam’daki Süleymaniye camiinde kılındı.
ENDONEZYA BÜYÜKELÇİSİ TALİP KÜÇÜKCAN’DAN TAZİYE MESAJI
İsmail Güngör’ün vefatının ardından Veyis Güngör’e binlerce taziye mesajı ulaştı. Bu mesajlar arasında, Ankara’dan olduğu gibi, çok yakın dostu olan Endonezya Büyükelçisi Talip Küçükcan’ın başsağlığı paylaşımı da yer aldı: “Kıymetli dostum Turkevi Hollanda Başkanı Veyis Güngör beyin muhterem babası İsmail amcamız vefat etti. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. Veyis beye ve ailesine başağlığı ve sabırlar diliyorum.”
Bu mesajlar, merhumun çevresinde bıraktığı izleri ve ailesinin toplum içindeki değerini bir kez daha gösterdi.
İsmail Güngör’ün naaşı aynı gün Konya’ya uçuruldu. İkinci gün Akören mezarlığında toprağa veridi.
HAYATI, EMEĞİ VE HOLLANDA’DAKİ YILLARI
İsmail Güngör, beş çocuklu ailenin en büyüğü olarak 1 Mayıs 1935’te Konya’nın Akören kasabasında dünyaya geldi. İlkokulu bitirdikten sonra çiftçilik yaptı. Henüz 18 yaşındayken Ankara’da İş Bankası’nda çalışmaya başladı. Genç yaşta iş hayatına atılması, onun bütün yaşamına damga vuran çalışkanlığın da ilk işaretiydi.
Askerlik hizmeti Hozat’ta jandarma olarak başladı. Ardından Bilecik’in Söğüt ilçesine bağlı Oluklu’da karakol komutanı olarak görev yaptı ve terhis oldu. Askerlik sonrası tekrar Akören’e döndü.
23 yaşında Emine Karabayır ile evlendi. Bir süre Akören ile Konya arasındaki otobüslerde biletçilik yaparak alın teriyle evini geçindirdi. 1968 yılında turist olarak Avrupa’ya geldi. Schiedam’da Bayram Erharman’ın himayesinde bir müddet döküm fabrikasında çalıştı. Daha sonra Amsterdam’daki Ford fabrikasında çalışmaya başladı.
Onu tanıyanların diline yerleşen bir lakabı vardı. Aynı dönemde akşamları ABN AMRO bankasında şef olarak çalıştığı için arkadaşları kendisine “sabah 9 akşam 9 İsmail” derlerdi. Gündüz fabrikada, akşam bankada, bitmek bilmeyen bir tempo. Buna rağmen kaldığı pansiyonlarda hafta sonu yemekleri yapmayı da üstlenir, yalnız kendi karnını değil, aynı çatı altındaki insanların da halini düşünürdü.
Ford fabrikasında edindiği teknik bilgiyle, arkadaşlarıyla birlikte bozulan araçları yollarda tamir ettikleri anlatılır. O sadece “çalışan” değil, elinden iş gelen, çözüm üreten bir insandı. Ford fabrikasının kapanmasını engellemek için FNV sendikasının grevlerine ve protestolarına katıldı. Başbakanlık da yapmış olan dönemin İşçi Partisi (PvdA) lideri Den Uyl’ü çok beğenir, takdirle anardı.
1981 yılında Ford fabrikasının kapanmasıyla işsiz kaldı. Ancak onun hayatında “işsizlik” hiçbir zaman “hayattan kopmak” anlamına gelmedi. Dostluklarına, sohbetlerine, cemaatine, çevresine daha sıkı sarıldı.
FATİH CAMİİ CEMAATİNDEKİ YERİ VE DOST MECLİSLERİ
Merhum İsmail Güngör, Amsterdam Fatih Camii cemaati içinde de bilinen bir simaydı. Yaşıtlarıyla birlikte hemen her gün öğle namazında Fatih Camii’nde buluşur, sohbet ederlerdi. O buluşmalar, sadece namaz sonrası ayaküstü bir selamlaşma değildi. Gurbetin içinde memleket kokusuydu, dost omzuydu, hal hatırdı.
Zamanla o kuşaktan birçok dostunun kendisinden önce vefat ettiği biliniyor. Amsterdam’daki Sivaslı, Nevşehirli, Karamanlı, Ankaralı ve Konyalı arkadaşlarının hemen hemen hepsi, birer birer göçüp gitti. Şimdi o meclislerde bir sandalye daha boş kaldı.
GERİDE KALAN HATIRALAR
İsmail Güngör’ün ardından geriye, ailesinin kalbinde dinmeyen bir özlem, dostlarının dilinde bitmeyen hatıralar kaldı. Kimi onu iş disiplininden hatırlıyor, kimi “pansiyonda kimse aç kalmasın” diye mutfağa giren halinden. Kimi sendika yürüyüşlerinde kol kola yürüdüğü günleri anlatıyor, kimi Fatih Camii avlusunda edilen sohbetleri.
Bir insanın büyüklüğü bazen makamla ölçülür sanılır. Oysa bazı insanlar vardır, makamları yoktur ama izleri büyüktür. İsmail Güngör de o insanlardandı.
Merhuma Allah’tan rahmet diliyoruz. Başta oğlu Veyis Güngör olmak üzere, ailesine ve sevenlerine sabır ve başsağlığı temenni ediyoruz. Mekanı cennet olsun.
Muhabir: Sonses .tv
