NE ÇEKTİN BE ANADOLUM! NE ÇEKTİN BE DÜNYAM! BİLGİSİZ, BENCİL, GÖZÜNÜ PARA HIRSI BÜRÜMÜŞ İNSANLARDAN!
"Orman cayır cayır yanarken deli saçını tararmış."
Yurdumuzun bir çok yerinde, şu an ormanlarımız yanıyor. Oralarda bulunan insanlar, bitkiler ve hayvanlar panik ve korku içinde. En kısa sürede bu felaketin sona ermesini dilemekten başka bir şey gelmiyor bir çoğumuzun elinden, şu anda haber dinlemekten başka.
Yanıyor ormanlarımız.
Çiçeğiyle, böceğiyle,
Dalıyla gövdesiyle,
Yaşlısıyla genciyle,
Kozalaklar, ateş alıp uzaklara Fırlayan mermi.
Alev topları rüzgarla savrulan
Cehennem.
Kuru dallar atıştırmalık,
Pürler ve çoban çırası da.
Sıcaktan ve dumandan
Kaçmaya çalışan;
Karıncalar, kertenkeleler
Ve daha binlercesi.
Kanadında alev taşıyan kuş,
Kuyruğu tutuşmuş keçi,
En öndekini izleyip alevler İçinde Kaybolan koyun sürüsü...
Su taşıyan teknoloji,
Kazma, kürekle alev toplarının Önüne Çin Seddi yapmaya Çalışan insanlar.
Bilmem hangi karanlık
Çağdan kalma,
Beyin taşıyan yangın çıkarıcılar ve çıkarcılar...
Affedin bizi tek başına hür ve yıllardır kardeşçe yaşayan ağaçlar.
Kaç yıllar geçecek küllerinizden tekrar doğmanız için?
Yine yeşilin aynı tonunu Bulabilecek misiniz?
Kaç yılda affedecek bizi
Bir karınca?
Belki yıllar sonra orman da; Savunma geliştirecek kendine zarar veren acımasız insanlara karşı.
Yangın çıkarmaya çalışan bir insanı orada parcalayacak milyonlarca karınca.
Çevreye verdiğimiz her zararla,
Yaktıgımız her ağaçla doğaya borçlanmaya devam ediyoruz.
Ve o borçlar bir gün mutlaka
Geri ödenecektir.
